Odpowiedzialno¶ć producenta

Producent może samodzielnie zaprojektować i wyprodukować wyrób. Może też zlecić zaprojektowanie, produkcję, montaż, pakowanie, przetwarzanie i etykietowanie z zamiarem wprowadzenia wyrobu na rynek Wspólnoty we własnym imieniu. W takiej sytuacji staje się w ¶wietle prawa producentem. Je¶li zatrudnia podwykonawców, musi zachowywać całkowit± kontrolę nad wyrobem i upewnić się, że otrzymuje wszystkie informacje niezbędne do wypełnienia obowi±zków zgodnie z dyrektywami Nowego Podej¶cia. Producent angażuj±cy podwykonawców do czę¶ci lub cało¶ci swoich prac nie może w żadnym wypadku przenie¶ć odpowiedzialno¶ci na upoważnionego przedstawiciela, dystrybutora, sprzedawcę detalicznego, hurtownika, użytkownika czy podwykonawcę.

Warto również pamiętać, że w koncepcji Nowego Podej¶cia stosuje się inn± definicję producenta niż w dyrektywach o odpowiedzialno¶ci producenta za szkody wyrz±dzone przez wadliwy wyrób i o ogólnym bezpieczeństwie wyrobu. Więcej »

Wobec osoby, która w łańcuchu dostawy lub dystrybucji może zostać uznana za odpowiedzialn± za wadliwy wyrób, który spowodował szkodę, mog± być podjęte kroki prawne i administracyjne. Może stać się tak zwłaszcza w przypadku, gdy producent ma siedzibę poza Wspólnot±. Zgodnie z dyrektyw± o odpowiedzialno¶ci producenta za szkody wyrz±dzone przez wadliwy wyrób pod pojęciem producenta rozumie się każdego producenta gotowego wyrobu lub jego elementu, producenta każdego surowca, każd± osobę podaj±c± się za producenta (np. poprzez umieszczenie na wyrobie znaku towarowego) i importerów wprowadzaj±cych na rynek Wspólnoty wyroby z państw trzecich. Jeżeli nie można zidentyfikować producenta, odpowiedzialno¶ć ponosi każdy dostawca wyrobu, chyba że powiadomi osobę poszkodowan± o tożsamo¶ci producenta lub osoby, która dostarczyła wyrób. Je¶li za tę sam± szkodę odpowiedzialnych jest kilka osób, odpowiadaj± one solidarnie.

Natomiast zgodnie z dyrektyw± o ogólnym bezpieczeństwie wyrobu producentem jest wytwórca wyrobu, je¶li ma siedzibę na obszarze Wspólnoty. Każda inna osoba przedstawiaj±ca się jako producent poprzez umieszczenie na wyrobie swych danych, znaku handlowego lub innej wyróżniaj±cej cechy oraz osoba odnawiaj±ca wyrób jest również producentem. Producentem jest też przedstawiciel wytwórcy, gdy ten nie ma siedziby na terenie Wspólnoty albo importer wyrobu, gdy producent nie ma swojego przedstawiciela we Wspólnocie. Producentami s± również wszystkie inne osoby, zawodowo zajmuj±ce się handlem i uczestnicz±ce w całym łańcuchu dostawy, o ile ich działalno¶ć może mieć wpływ na poziom bezpieczeństwa wyrobu znajduj±cego się na rynku.

Dyrektywa o ogólnym bezpieczeństwie wyrobu wymaga od producenta wprowadzania na rynek tylko wyrobów bezpiecznych. W ramach swojej działalno¶ci producenci zobowi±zani s± do dostarczenia konsumentom odpowiednich informacji, które umożliwi± im ocenę ryzyka zwi±zan± z wyrobem, jeżeli ryzyko to nie jest oczywiste bez odpowiednich ostrzeżeń. Producenci zobowi±zani s± także do podejmowania odpowiednich ¶rodków ostrożno¶ci w zwi±zku z tym ryzykiem (odpowiednich do wła¶ciwo¶ci konkretnego wyrobu) oraz czynno¶ci, które zapewni± im otrzymywanie informacji o potencjalnym ryzyku oraz do podjęcia odpowiednich działań (wł±czaj±c w to wycofanie wyrobu z rynku). « Zwiń

Producent ma obowi±zek zapewnić, że wyrób - zaprojektowany i wytworzony z zamiarem wprowadzenia na rynek Wspólnoty - jest zgodny z postanowieniami odpowiednich dyrektyw Nowego Podej¶cia, według których przeprowadzona została procedura oceny zgodno¶ci z wymaganiami zasadniczymi. Producent może używać gotowych wyrobów, czę¶ci lub komponentów, a także zlecić wykonanie swojego zadania podwykonawcom. Zawsze jednak musi zachować całkowit± kontrolę i posiadać odpowiednie kompetencje, które umożliwi± mu wzięcie na siebie odpowiedzialno¶ci za wyrób. Więcej »

Producent ponosi wył±czn± i końcow± odpowiedzialno¶ć za zgodno¶ć wyrobu z odpowiednimi dyrektywami, niezależnie od tego czy zaprojektował i wytworzył wyrób osobi¶cie, czy też uważany jest za producenta, ponieważ wyrób ten został wprowadzony na rynek pod jego nazw±.

Producent jest odpowiedzialny:

• za zaprojektowanie i wyprodukowanie wyrobu zgodnie z wymaganiami zasadniczymi odpowiednich dyrektyw,
• za przeprowadzenie procedury oceny zgodno¶ci zgodnie z odpowiednimi dyrektywami.

Aby producent mógł wzi±ć odpowiedzialno¶ć za wyrób (tzn. za jego zgodno¶ć ze wszystkimi postanowieniami odpowiednich dyrektyw Nowego Podej¶cia), musi rozumieć projekt oraz budowę wyrobu, również wówczas, gdy zleca podwykonawcom działania takie jak projektowanie, wytwarzanie, pakowanie i etykietowanie.

Co się tyczy oceny zgodno¶ci, odpowiedzialno¶ć producenta zależy od procedury, któr± zastosuje. Producent musi podj±ć wszystkie niezbędne kroki, aby proces produkcyjny gwarantował zgodno¶ć wyrobów z wymaganiami, umie¶cić oznakowanie CE na wyrobie, opracować dokumentację techniczn± oraz sporz±dzić europejsk± deklarację zgodno¶ci EC (w prawie polskim WE). W zależno¶ci od dyrektywy producent może być zobowi±zany do przedłożenia wyrobu stronie trzeciej (zwykle jednostce notyfikowanej) w celu przeprowadzenia badań i certyfikacji lub też do uzyskania zatwierdzenia swojego systemu jako¶ci przez jednostkę notyfikowan±. Dodatkowo, szereg dyrektyw wprowadza jeszcze inne obowi±zki (takie jak np. konieczno¶ć doł±czenia do wyrobu konkretnych informacji).

Dyrektywy wymagaj± zwykle, aby na podstawie wyrobu można było zidentyfikować producenta, np. poprzez oznaczenie na wyrobie lub też informację w zał±czonej do wyrobu dokumentacji. Niekiedy jednak nie jest możliwe ustalenie osoby faktycznie odpowiedzialnej za projekt i produkcję wyrobu. Jeżeli przepisy nie stanowi± inaczej, nie ogranicza to zakresu odpowiedzialno¶ci osoby, która wprowadziła ów wyrób na rynek Wspólnoty (np. każdej osoby fizycznej lub prawnej, która importuje nowe lub używane wyroby z kraju trzeciego). Tak więc musi ona zapewnić zgodno¶ć wyrobu z wymaganiami odpowiednich dyrektyw oraz zagwarantować przeprowadzenie procedury oceny zgodno¶ci.

Wyrób może zostać oddany do użytku bez wprowadzenia na rynek (np. wyrób wytworzony tylko na własne potrzeby). W takim przypadku osoba, która oddaje wyrób do użytku, musi wzi±ć na siebie odpowiedzialno¶ć producenta. Musi więc zapewnić, aby wyrób był zgodny z wymaganiami dyrektyw i była przeprowadzona odpowiednia procedura oceny zgodno¶ci. Nie odnosi się to do wyrobów objętych dyrektywami dotycz±cymi bezpieczeństwa zabawek, urz±dzeń niskonapięciowych, materiałów wybuchowych do użytku cywilnego oraz urz±dzeń chłodniczych, gdyż dyrektywy te dotycz± jedynie wprowadzenia na rynek. Nie obejmuje to także rekreacyjnych jednostek pływaj±cych zbudowanych dla własnego użytku (pod warunkiem, że nie s± one następnie wprowadzane na rynek Wspólnoty przez okres pięciu lat), jak również takich jednostek zaprojektowanych przed 1950 rokiem.

Dyrektywy Nowego Podej¶cia nie wymagaj±, aby producent miał siedzibę we Wspólnocie. Dlatego też odpowiedzialno¶ć producenta, którego siedziba znajduje się poza granicami Wspólnoty, jest taka sama, jak w przypadku producenta z siedzib± w jednym z państw członkowskich. « Zwiń

« Zwiń

  Upoważniony przedstawiciel

Producent może mieć siedzibę na terenie Wspólnoty lub poza ni±. W obu przypadkach producent może wyznaczyć upoważnionego przedstawiciela we Wspólnocie, aby działał w jego imieniu, realizuj±c niektóre zadania wymagane przez odpowiednie dyrektywy. Producent spoza Wspólnoty nie ma obowi±zku posiadania upoważnionego przedstawiciela (poza dyrektyw± o urz±dzeniach medycznych i diagnostycznych urz±dzeniach medycznych in vitro, które wymagaj±, aby producent wyznaczył osobę, z siedzib± na terenie Wspólnoty, która będzie odpowiedzialna za sprzedaż urz±dzeń medycznych, je¶li producent ten nie posiada zarejestrowanej siedziby w państwie członkowskim i wprowadza urz±dzenia na rynek Wspólnoty pod własnym nazwiskiem lub własn± nazw±).

Aby upoważniony przedstawiciel mógł działać w imieniu producenta, musi mieć siedzibę we Wspólnocie. Nie można w tym miejscu mylić przedstawicieli handlowych producenta (np. autoryzowanych dystrybutorów) we Wspólnocie lub poza ni± z upoważnionymi przedstawicielami wyznaczonymi zgodnie z dyrektywami Nowego Podej¶cia.

Przekazanie zadań upoważnionemu przedstawicielowi musi być wyraĽne i następować w formie pisemnej; producent musi okre¶lić w szczególno¶ci zakres zadań i zakres uprawnień przedstawiciela. W zależno¶ci od procedury oceny zgodno¶ci i danej dyrektywy, upoważniony przedstawiciel może być wyznaczony np. do zapewnienia zgodno¶ci wyrobu z wymaganiami według wskazówek producenta, umieszczenia na wyrobie oznakowania CE i symbolu jednostki notyfikowanej, sporz±dzenia i podpisania deklaracji zgodno¶ci EC lub też przechowywania deklaracji i dokumentacji technicznej do dyspozycji krajowych organów nadzoru rynku.

Zadania, które według dyrektyw mog± być przekazane upoważnionemu przedstawicielowi, s± zadaniami natury administracyjnej. Tak więc producent nie może powierzyć upoważnionemu przedstawicielowi wykonania działań niezbędnych do zagwarantowania, że proces produkcyjny zapewnia zgodno¶ć wyrobu z wymaganiami, ani też do sporz±dzenia dokumentacji technicznej, chyba że dyrektywa przewiduje inaczej. Co więcej, upoważniony przedstawiciel nie może modyfikować wyrobu z własnej inicjatywy celem dostosowania go do wymagań danej dyrektywy.

Upoważniony przedstawiciel może jednocze¶nie działać jako podwykonawca. I wła¶nie jako podwykonawca może uczestniczyć w procesie projektowania i produkcji wyrobu pod warunkiem, że producent zachowuje całkowit± kontrolę nad wyrobem.

Upoważniony przedstawiciel może też jednocze¶nie działać jako importer lub osoba odpowiedzialna za wprowadzenie wyrobu na rynek. W tym wypadku jego odpowiedzialno¶ć jest odpowiednio większa. « Zwiń

  Importer/osoba odpowiedzialna za wprowadzenie na rynek

Importer ustanowiony na terenie Wspólnoty, który wprowadza na rynek Wspólnoty wyrób z kraju trzeciego, ma ograniczon±, ale okre¶lon± odpowiedzialno¶ć z tytułu dyrektyw Nowego Podej¶cia. Zgodnie z niektórymi dyrektywami importer to osoba odpowiedzialna za wprowadzenie wyrobu na rynek.

W rozumieniu dyrektyw Nowego Podej¶cia importer (osoba odpowiedzialna za wprowadzenie wyrobu na rynek) musi być w stanie dostarczyć organom nadzoru rynku kopię europejskiej deklaracji zgodno¶ci EC oraz udostępnić dokumentację techniczn±. Odpowiedzialno¶ć nakładana jest na importera (osobę odpowiedzialn± za wprowadzenie na rynek) tylko wtedy, gdy producent ma siedzibę poza Wspólnot± i nie ma we Wspólnocie upoważnionego przedstawiciela. Tak więc importer (osoba odpowiedzialna za wprowadzenie na rynek) powinien zadbać o formalne i pisemne zapewnienie, że producent udostępni dokumenty na ż±danie organów nadzoru rynku. Jednak nie wszystkie dyrektywy jednoznacznie nakładaj± ten obowi±zek.

Importer - inaczej niż upoważniony przedstawiciel - nie potrzebuje ani pełnomocnictwa, ani szczególnych relacji z producentem. Jednakże importer - jeżeli chce wywi±zać się ze swoich zobowi±zań - musi zapewnić, że może nawi±zać kontakt z producentem.

Importer może wykonywać działania administracyjne w imieniu producenta. W takim wypadku musi zostać wyraĽnie wyznaczony przez producenta na upoważnionego przedstawiciela (pod warunkiem, że importer ma siedzibę na terenie Wspólnoty).

W niektórych sytuacjach osoba uważana za importera musi być zdolna do przyjęcia na siebie zobowi±zań producenta. Musi więc zagwarantować, że wyrób jest zgodny z wymaganiami zasadniczymi i że została przeprowadzona wła¶ciwa procedura oceny zgodno¶ci. « Zwiń

  Dystrybutor

Sprzedawcy hurtowi, detaliczni i inni dystrybutorzy działaj±cy w ramach łańcucha dostaw nie musz± mieć szczególnych stosunków z producentem, takich jak upoważniony przedstawiciel. Mog± podejmować działania komercyjne w imieniu producenta lub własnym po tym, gdy wyrób został wprowadzony na rynek wspólnotowy.

Dystrybutor powinien działać z należyt± ostrożno¶ci± oraz posiadać podstawow± wiedzę o stosowanych w danym wypadku wymaganiach prawnych. Powinien np. wiedzieć, które wyroby musz± posiadać oznakowanie CE, jakie informacje musz± być doł±czone do wyrobu (jak np. deklaracja zgodno¶ci EC), jakie s± wymogi co do języka instrukcji obsługi i innych doł±czonych dokumentów oraz jakie s± wyraĽne oznaki niezgodno¶ci wyrobu z wymaganiami. Zgodnie z tym dystrybutor nie może dostarczać wyrobów, co do których wie lub powinien domniemywać, w oparciu o wiedzę fachow± i posiadane informacje, że nie odpowiadaj± ustawodawstwu. Co więcej, powinien informować krajowe organy nadzoru rynku o wyrobach, które nie spełniaj± wymagań, o zwi±zanym z nimi ryzyku, a także powinien uczestniczyć w działaniach podejmowanych w celu ominięcia lub zdecydowanego zmniejszenia tego ryzyka.

Warunki dystrybucji (np. transport i przechowywanie) mog± mieć wpływ na zachowanie zgodno¶ci wyrobu z przepisami odpowiednich dyrektyw. Może dotyczyć to np. instrumentów pomiarowych lub urz±dzeń medycznych. Dlatego też osoba odpowiedzialna za warunki dystrybucji musi przedsięwzi±ć wszelkie niezbędne działania w celu zachowania zgodno¶ci wyrobu z wymaganiami (czyli dopilnować, aby wyrób spełniał wymagania zasadnicze w chwili, gdy po raz pierwszy zostanie użyty na obszarze Wspólnoty).

Warunki dystrybucji mog± być do pewnego stopnia regulowane przepisami krajowymi w razie braku odpowiedniego ustawodawstwa Wspólnoty. Przepisy krajowe daj±ce wył±czne prawo dystrybucji pewnych wyrobów okre¶lonym grupom zawodowym - w zakresie, w jakim przepisy te ograniczaj± sprzedaż do okre¶lonych kanałów - mog± wpłyn±ć na możliwo¶ci zbytu importowanych wyrobów. Co za tym idzie, ustawodawstwo to może poci±gn±ć za sob± skutki porównywalne z ilo¶ciowym ograniczeniem importu. Może to jednak być uzasadnione np. ochron± zdrowia publicznego, o ile ¶rodki te s± proporcjonalne do zamierzonych celów.

Dyrektywy Nowego Podej¶cia nie przewiduj±, aby dystrybutor przej±ł odpowiedzialno¶ć producenta. Nie można więc wymagać, aby dystrybutor sporz±dzał kopię deklaracji zgodno¶ci EC, czy udostępniał dokumentację techniczn±, chyba że jednocze¶nie jest upoważnionym przedstawicielem na terenie Wspólnoty lub importerem (osob± odpowiedzialn± za wprowadzenie na rynek). Niemniej jednak dystrybutor jest zobowi±zany wykazać, że działał z należyt± staranno¶ci± i upewnić się, że producent lub jego upoważniony przedstawiciel na terenie Wspólnoty (czy też osoba, która dostarczyła mu wyrób), przedsięwzięli działania zgodne z wymaganiami dyrektyw Nowego Podej¶cia. Dystrybutor musi być też w stanie ustalić producenta, jego upoważnionego przedstawiciela na terenie Wspólnoty, importera lub osobę, która dostarczyła mu wyrób, w celu ułatwienia organom nadzoru rynku otrzymania deklaracji zgodno¶ci EC i niezbędnych elementów dokumentacji technicznej.

W rozumieniu dyrektywy o ogólnym bezpieczeństwie wyrobu dystrybutor to każda osoba, która działa zawodowo w łańcuchu dostaw, a jej działalno¶ć nie wpływa na wła¶ciwo¶ci wyrobu w zakresie bezpieczeństwa. Dyrektywa ta wymaga, aby dystrybutorzy działali z należyt± trosk±, co wspomoże zapewnienie zgodno¶ci wyrobu z ogólnym wymaganiem bezpieczeństwa zamieszczonym w tej dyrektywie, w szczególno¶ci przez niedostarczanie wyrobów, o których wiedz± lub przypuszczaj±, że nie spełniaj± one tego wymagania (na podstawie wiedzy fachowej lub posiadanych informacji). W ramach swojej działalno¶ci musz± oni uczestniczyć w procesie monitoringu bezpieczeństwa wyrobów umieszczonych na rynku, w szczególno¶ci poprzez przekazywanie informacji o ryzyku zwi±zanym z wyrobami oraz poprzez udział w działaniach podejmowanych w celu uniknięcia tego ryzyka. « Zwiń

  Montuj±cy i instaluj±cy

Niektóre wyroby mog± być używane tylko po zmontowaniu, zainstalowaniu lub po wykonaniu podobnych działań. Może to np. dotyczyć maszyn, ¶rodków ochrony indywidualnej, urz±dzeń pomiarowych, urz±dzeń gazowych czy wyposażenia terminali telekomunikacyjnych. W szczególno¶ci, zgodnie z dyrektywami dotycz±cymi dĽwigów (wind) oraz urz±dzeń ci¶nieniowych, montuj±cy/instaluj±cy jest uważany za producenta, musi więc przej±ć jego odpowiedzialno¶ć. Natomiast dyrektywa w sprawie urz±dzeń medycznych przewiduje specjaln± procedurę dotycz±c± ł±czenia urz±dzeń oznaczonych oznakowaniem CE w celu wprowadzenia ich na rynek jako system lub pakiet do realizacji procedur.

Jeżeli dyrektywa obejmuje oddawanie do użytku oraz je¶li montaż, instalowanie czy inne działania mog± mieć wpływ na zachowanie zgodno¶ci wyrobu z wymaganiami, osoba odpowiedzialna za te operacje musi zagwarantować, że w efekcie jej działań nie dojdzie do utraty zgodno¶ci wyrobu z wymaganiami zasadniczymi w momencie pierwszego użycia na terenie Wspólnoty. « Zwiń

  Użytkownik (pracodawca)

Wiele wyrobów objętych dyrektywami Nowego Podej¶cia używanych jest w miejscu pracy. Zgodnie z dyrektywami opartymi na art. 138 Traktatu pracodawcy s± odpowiedzialni za wykorzystanie sprzętu roboczego przez pracowników w miejscu pracy. Pracodawc± jest każda osoba fizyczna lub prawna pozostaj±ca w stosunku pracy z pracownikiem (czyli każd± osob± zatrudnion± przez pracodawcę) i odpowiedzialna za przedsiębiorstwo lub zakład.

Zgodnie z dyrektyw± o minimalnych wymaganiach w zakresie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia podczas użytkowania sprzętu roboczego w miejscu pracy (dyrektywa 89/655/EWG, zmodyfikowana dyrektyw± 95/63/WE), pracodawca musi podejmować wszelkie niezbędne działania, aby zapewnić, że urz±dzenia wykorzystywane przez pracowników w miejscu pracy (np. maszyny lub narzędzia) były odpowiednie do wykonywanej pracy i mogły być stosowane bez zagrożenia dla bezpieczeństwa i zdrowia pracowników. Pracodawca może utrzymywać i użytkować tylko taki sprzęt, który odpowiada wymaganiom odpowiednich dyrektyw. Jeżeli żadna dyrektywa nie obejmuje przedmiotowego wyrobu lub obejmuje go tylko w czę¶ci, sprzęt musi spełniać minimalne wymagania wymienione w zał±czniku do dyrektywy 89/655/EWG. Pracodawca musi też podj±ć niezbędne ¶rodki, aby zagwarantować utrzymanie sprzętu w zgodzie z ww. wymaganiami. Dotyczy to również obowi±zku przeprowadzania kontroli/inspekcji przed oddaniem sprzętu do użytku, a następnie kontroli okresowych oraz - w razie potrzeby - doraĽnych. Obowi±zek ten może być realizowany na zasadach okre¶lonych w odrębnych przepisach. Co więcej, pracodawca ma obowi±zek zorganizować (lub zapewnić) pracownikom szkolenie nt. obsługi urz±dzeń użytkowanych przez nich w miejscu pracy oraz dostarczać im odpowiednie informacje na ten temat.

Zgodnie z dyrektyw± dotycz±c± minimalnych wymagań odno¶nie do ochrony zdrowia i zapewniania bezpieczeństwa w trakcie używania sprzętu ochrony osobistej przez pracownika 89/656/EWG, sprzęt taki musi być zgodny z wymaganiami wła¶ciwych przepisów Wspólnoty dotycz±cych projektowania i produkcji z uwzględnieniem bezpieczeństwa i zdrowia (tj. z wymaganiami dyrektywy Nowego Podej¶cia dotycz±cej ¶rodków ochrony osobistej). Co więcej, sprzęt taki musi być odpowiedni do poziomu ryzyka, uwzględniać aktualne warunki panuj±ce w miejscu pracy, brać pod uwagę wymagania ergonomii oraz stan zdrowia pracownika, być prawidłowo dobrany do użytkownika (który go nosi) oraz być kompatybilny z wykorzystywanymi razem z nim elementami sprzętu ochronnego. Od pracodawcy wymaga się, aby przed wyborem ¶rodków ochrony indywidualnej dokonał oceny, czy spełniaj± one te wymagania.

Zgodnie z dyrektyw± o minimalnych wymaganiach odno¶nie do zapewniania bezpieczeństwa i ochrony zdrowia przy pracy ze sprzętem wyposażonym w monitory ekranowe (90/270/EWG), pracodawca zobowi±zany jest przeanalizować zagrożenie, jakie stwarza stanowisko pracy dla zdrowia i bezpieczeństwa pracownika. W szczególno¶ci pracodawca musi zwrócić szczególn± uwagę na potencjalne zagrożenia wzroku, problemy fizyczne i problem obci±żenia psychicznego (stresu). Dyrektywa ta wprowadza też minimalne wymagania dotycz±ce monitorów ekranowych i innego sprzętu.

Zgodnie z dyrektyw± o wprowadzaniu ¶rodków polepszaj±cych bezpieczeństwo i stan zdrowia pracowników w miejscu pracy (89/391/EWG), pracownicy maj± obowi±zek dbać - na ile jest to możliwe - o własne bezpieczeństwo i zdrowie, jak również innych osób, które z nimi pracuj±. Pracownicy musz± np. obsługiwać maszyny, aparaturę i inne ¶rodki wykorzystywane w procesie produkcji (jak też ¶rodki ochrony indywidualnej) zgodnie z informacjami przekazanymi im na szkoleniu oraz zgodnie z instrukcjami otrzymanymi od pracodawcy.

Dyrektywy 89/391/EWG, 89/655/EWG, 89/656/EWG i 90/270/EWG podaj± jedynie wymagania minimalne. Tak więc państwa członkowskie mog± wprowadzić lub utrzymać bardziej restrykcyjne przepisy - musz± być one jednak zgodne z postanowieniami Traktatu. Przestrzegane musz± być przy tym przepisy dyrektyw Nowego Podej¶cia. W zwi±zku z tym jakiekolwiek dodatkowe przepisy krajowe nie mog± wymagać modyfikacji wyrobów objętych dyrektywami Nowego Podej¶cia ani też wpłyn±ć na warunki dotycz±ce wprowadzenia tego wyrobu na rynek. « Zwiń