Dlaczego "oznakowanie CE", a nie "znak CE"?
Użycie tego wyrażenia ma swoje Ľródło w historii dyrektyw Nowego Podej¶cia i w zróżnicowaniach wyrażeń w tekstach oryginalnych. Do 1993 roku w dyrektywach Nowego Podej¶cia było stosowane wyrażenie "znak CE" (ang.
CE mark). Forma graficzna tego znaku była okre¶lana indywidualnie w poszczególnych dyrektywach, b±dĽ też nie była okre¶lana w ogóle. Dopiero Decyzja
93/465/EWG wprowadziła now± ujednolicon± formę graficzn± tego znaku i jasno okre¶liła jego rolę.
Zmiana sformułowania "znak CE" na "oznakowanie CE" (ang.
CE marking) została zainicjowana przez Parlament Europejski. Intencj± wnioskodawców było wyraĽne rozróżnienie pomiędzy wieloma istniej±cymi znakami certyfikacji a europejskim symbolem zgodno¶ci z dyrektywami Nowego Podej¶cia, czyli oznakowaniem CE. Inicjatywa została przyjęta, a przesłanki towarzysz±ce jej zgłoszeniu s± nadal aktualne, bowiem różnice między znakami certyfikacji a oznakowaniem CE w wielu przypadkach nadal nie s± wła¶ciwie rozumiane. Rozróżnienie to dotyczy np. znaku "B", który jest wła¶nie znakiem obowi±zkowej certyfikacji. Odpowiednie zmiany wprowadzone zostały we wszystkich istniej±cych dyrektywach Nowego Podej¶cia.
Polska jest zobowi±zana do przygotowania wiernych tłumaczeń tekstów pełnego zestawu aktów prawnych UE, tzw.
acquis. Obejmuje to tłumaczenia zarówno pierwotnych wersji dyrektyw, jak i dyrektyw je zmieniaj±cych. Teksty po zmianach, tzw. teksty ujednolicone, nie s± dokumentami prawnie obowi±zuj±cymi, chyba że s± opublikowane jako oddzielna dyrektywa (np. dyrektywa maszynowa 98/37/WE). Tłumaczenia polskie musz± więc również odzwierciedlać zróżnicowania wyrażeń dotycz±cych znaku i oznakowania CE. W aktach prawnych wdrażaj±cych poszczególne dyrektywy Nowego Podej¶cia przyjęto więc konsekwentnie formę "oznakowanie CE".
« Zwiń